दुपार

झोपाळा हलतो. वारा वाहतो.

बाभळीचा काटा उन्हाने तापतो.

पाचोळ्यातून खुसपूस

क्षणभरच आणि शांत…

स्तब्ध मुखातून, जीभ लवलव.

चिरकाच्या हाळ्या, दगडावरून घराकडे

कानाजवळच उडताहेत,

म्हाताऱ्या लिंबाच्या चिरफाकळ्या.

सुन्न दुपार, कानात हुशार कुई…

आंब्याचा रस टेबलावर,

कूलरची हवा अंगावर.

वाढलेल्या शरीराला वेढलेला पसारा

पाचोळ्याचा जीव पाचोळाच उरलेला.