आवर्तन

ती येण्याचे काळ-ऋतू नि येतानाच्या लाटा,

कधी हरवत, कधी सापडणाऱ्या हरवलेल्या वाटा;

सुळकत जाणारे किरमिजी पक्षी पाण्याकडे,

परतून माघारी-माघारी पुन्हा परत, डोळे वाटेकडे!

धुळेजलेल्या वाटांवरून एकटीच पळणारी फुलपाखरं,

त्यामागून नि एक सावली पळतीय खरं…

अशा नाजूक वेळी किती घडावीत आवर्तनं,

भेट-ताटातूट, पुन्हा परत सारंच जीवघेणं!